Zij is Danne Boterenbrood, hij is Jan van Berkel. Samen maken ze deel uit van Team Nederland en strijden ze voor Olympische deelname in Londen 2012. Volg hier hun belevenissen, proef uit de NTC-keuken, smul van trainingsrecepten van de toppers en leef mee met hun raceavonturen. Danne en Jan nemen je mee van continent naar continent, van maand tot maand, op weg naar de berg Olympus. Kijk elke twee weken op de site voor een bijdrage van Jan of Danne. And remember folks….Orange is the new Cool!
Twijfels
NELSON (NZL) – Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik al twijfelde of ik deze column wel zou schrijven. Omdat het een onderwerp is waar iedereen wel eens tegenaan loopt, maar waar maar weinig over wordt gepraat. De blogs, de tweets, de Facebook-updates, ze zijn in de meeste gevallen positief en een blijk van de progressie die wordt gemaakt, de harde trainingen die worden afgewerkt en de kilometers die weer in de benen en armen zitten. “Sing when you’re winning.”
Maar toch, het is niet zo makkelijk als het soms lijkt. Sterker nog, het is helemaal niet zo makkelijk als het lijkt. Geregeld zijn er twijfels en zorgen die de nodige onrust veroorzaken. Zeker op ons niveau waar veel op het spel staat, resultaten vereist zijn en de druk en de verwachtingen van de buitenwereld hoog zijn.
Hoog op de lijst van twijfels staat bij mij nog altijd de vraag of ik op het juiste moment in vorm ben en of ik in de wedstrijd al het werk uit de trainingen naar boven kan krijgen. Meestal pas een paar dagen voor de wedstrijd vallen de laatste puzzelstukjes op hun plaats en begint het goede gevoel te komen. Soms blijft dit gevoel echter achterwege en kan ik me suf piekeren over hoe de wedstrijd in vredesnaam zal verlopen. Vaak heb ik juist dan een ‘kneiter’ van een race, maar dat maakt de twijfels in een volgende, zelfde situatie helaas niet minder groot.
De zorgen over het lichaam dat alle trainingen moet opvangen en maximaal moet presteren ‘op commando’ zijn een heel ander punt. Het streven naar een fit lichaam en de onrust als deze fitheid er niet is speelt vrijwel elke dag een rol. Inmiddels ken ik mijn lichaam van haver tot gort en kan ik redelijk goed het onderscheid maken tussen ‘acceptabele pijn’ en het begin van een blessure. Op het moment dat iets toch een blessure blijkt te zijn gaan de gedachten daar vrijwel non-stop naartoe en probeer ik alles (inclusief schietgebedjes, gekke beloftes en rare ‘gelukstekenen’) om het probleem zo gauw mogelijk te verhelpen.
Hetzelfde geldt voor het fit houden van het lichaam tijdens een zware trainingsperiode en rondom de wedstrijden. Ook dit vergt de nodige aandacht en een beginnende keelpijn twee dagen voor de wedstrijd kan op dat moment voor even het grootste probleem van de wereld zijn. Stress alom.
Een ander heikel punt wat regelmatig terugkomt, vooral als het seizoen nadert, is de zorg rondom het juiste gewicht (zeker bij ons vrouwen). Ik kan niet ontkennen dat ook ik me vanaf een bepaald moment bezig ben gaan houden met het ideale gewicht. Op het allerhoogste niveau telt het kleinste detail en daar hoort ook een optimaal wedstrijdgewicht bij. Soms gaat het vanzelf, soms hangt het een paar weken als een heet hangijzer boven m’n hoofd. Hoewel ik mezelf niet beschouw als een ‘freak’, weet ik onderhand wel de ins en outs van de calorieën, de goede en slechte eetgewoonten, de gewenste millimeters vet en de manier waarop ik op wedstrijdgewicht kan komen. Misschien inmiddels stiekem toch meer ‘freak’ dan altijd gedacht…
En last but not least, de twijfels over de Olympische kwalificatie. Vijf vrouwen die vechten voor twee startplaatsen in Londen. Dat behoeft denk ik geen verdere uitleg. Er zullen drie vrouwen zijn die niet op het ponton staan op 4 augustus en geen van ons wil tot die groep behoren. We zijn aan elkaar gewaagd, wat het een mooie strijd maakt maar de gemoederen de komende twee maanden ook flink bezig zal houden.
En toch. Twijfelen hoort erbij, zo zei Mark Huizenga een paar maanden geleden tijdens een bijeenkomst van NOC-NSF. Hij twijfelde altijd veel en juist die twijfel zette hem maximaal op scherp. Mooi weer spelen op Twitter en ondertussen met gezonde twijfels op het ponton staan, het lijkt me een prima combinatie.
